those were the days,my friend..

Sonunda bitti. "Aman ortalama tutuyor mu? , "Lan ne oluyor kalıyor muyuz bu dersten?" derken bu yılıda bitirmiş bulunuyoruz. Ne kadar hayırlı bir yıl olduğu konusunda sabaha kadar tartışabiliriz ama şu yıla "the silent sufferer" yılı dememek elde değil. Ne çile çektik, ne çile.. Peh! hocalar bile sıkıldı bizden. Sene başından beri "Biz bir aileyiz, başarıcaz, anam birsey olmaz" gibi absürd tonla gaz cümlesini duymaktan ve söylemekten o kadar sıkıldık ki bizden sonra gelenler için hemen bir not hazırladık. "we are not a family! welcome to the jungle,kids.." Eğitim fakültesi tarihine de bu kürt notumuzla tarihe geçtik. İdare katta ki kümesten bozma "pink room" da ders yaptığımız ve hademe, çaycı, kantinci vs. tarzı görevliler tarafından yüksek lisans öğrencisi zannedildiğimiz için her avantajdan yararlanmış biz suny'ciler (!) kantinden plastik topumuzu da alıp, bugün okula veda etmiş bulunmaktayız. Uzun süre görüşmemek dilekleri ile tabii ki..