tekiladandır..

''hala dün gibi hatırlarım, her anını anıların
biraz hırçınım bu yüzden biraz hüzünlüdür hep bi yanım
hala sızlar için için her biri yaralarımın
dalgalıdır denizim bu yüzden,biraz ıssızdır hep kıyılarım
bir yanar bir sönerim,bir ağlar bir gülerim
pare pare buruktur hep sevinçlerim
dağ gibi derya gibi, bende acılar şahidim şarkılar
ne zaman ümitle hayata göz kırpsam
çiçekler açsam kapıma dayanır sonbahar
çok erken tanıdım, çok erken tattım cilvesini kaderin
zamansız büyüdüm şimdi,kayıp çocukluk günlerim
bir yanar bir sönerim,bir ağlar bir gülerim
pare pare buruktur hep sevinçlerim
dağ gibi derya gibi,bende acılar şahidim şarkılar
ne zaman ümitle hayata göz kırpsam
çiçekler açsam kapıma dayanır sonbahar.."


Onca senedir, sadece akılda kalan bir kaç şarkısı ile hatırladığım, son albümlerini inatla dinlemediğim ve artık sevmediğime karar verdiğim mega-star(!); tarkan. metamorfoz ismi de tipi kadar itici gelmişti ilk başta. ama geçen hafta istanbul'da yaptığımız tekila gecesindesinde 6. şatın sonunda klibine denk geldik. çakır keyifiz... inat ediyorum izlememek için. çilem'in desteği ile önyargılarımdan kurtulup ( inanın benim için çok zor oldu =P ) klibi izlemeye başladım. eh fena olmamamış dedim. neyse sabaha doğru tekrar çıktı karsımıza.. bu sefer kafalar, tekilanın üzerine çektiğimiz ciladan dolayı süresiz gezintiye çıkmış, nerdeyiz bilmiyoruz. dinledim şarkıyı. sözleri fena geldi, eh dedim ne oluyor? ne biçim sözler bunlar? nasıl bir melodi bu? gibi bir ton devrik soru sordum etrafımdaki insanlara. olayın üzerinden bir hafta geçmesine rağmen hala şarkıyı dinliyorum aralıksız. fenaymış arkadaşım. özellikle nakaratı bitirdi beni. ama ben hala tekiladan olduğunu düşünmek istiyorum. ha? evet, evet tekiladandır!